A summer afternoon at Tsoclis museum

Tinos is the place, where i spend my summers since i was a child, so i cannot be objective. I can talk for hours about my favorite Cycladic island, nevertheless today i will write about a very beautiful afternoon that we spent in one of the 52 villages that Tinos has. You have to visit at least one of the villages and you 'll be in love with the island. We have visited the village of Kampos where there is also Tsoclis Museum.

Η Τήνος είναι ο τόπος που περνώ τα καλοκαίρια μου από μικρό παιδί και έτσι δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική. Μπορώ να μιλάω με τις ώρες για το αγαπημένο μου Κυκλαδονήσι, παρ' όλα αυτά σήμερα θα γράψω για ένα πολύ όμορφο απόγευμα που περάσαμε σε ένα από τα 52 χωριά που έχει η Τήνος. Πρέπει να επισκεφτείς τουλάχιστον ένα απο τα χωριά και θα ερωτευθείς το νησί.

Επισκεφθήκαμε το χωριό Κάμπος, όπου εκεί βρίσκεται και το Μουσείο Τσόκλη.

Walking through the cobbled streets of the village towards the museum.

  All the villages of Tinos  have fortunately preserved their traditional architecture. Each village maintains its own picturesque and unique character.

Περπατώντας στα πλακόστρωτα σοκάκια του χωριού πηγαίνoντας προς το μουσείο.

 Όλα τα χωριά της Τήνου ευτυχώς έχουν διατηρήσει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική τους. Το κάθε ένα γραφικό και ξεχωριστό.

The museum is open from 1st June through 30th Sepember  and the door of the creative workshops is open to the children the above months. To be honest we didn't make it to the workshops so we started our tour immediately from the forecourt. 

Το μουσείο παραμένει ανοιχτό απο 1 Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου και η πόρτα του εργαστηρίου δημιουργικής απασχόλησης είναι ανοιχτή για τα παιδιά τους συγκεκριμένους μήνες. Για να είμαι ειλικρινής δεν προλάβαμε να πάρουμε μέρος στα εργαστήρια και έτσι ξεκινήσαμε την περιήγησή μας αμέσως από τον προαύλιο χώρο. 

In the forecourt of the museum welcomes us "St George" (18-metre work of aluminium, painting and video monitors). My son was very impressed by this work, so we couldn't leave easily from there!

Στην αυλή του μουσείου μας υποδέχεται ο "Άη Γιώργης" (18 μ.γλυπτό από αλουμίνιο, ζωγραφική και οθόνες τηλεόρασης). Ο γιος μου εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που δεν μπορούσαμε να φύγουμε εύκολα από εκεί!

In the area with the "Resurrections", an installation with video-projections and painting interventions on outsized old photos. What a surprise! In the freeze-frame there is almost an imperceptible minimum of movement. In the corridor that leads to the area of the "Objects - Situations" there are autobiographical texts illustrated with small paintings by the artist

Στην αίθουσα με τις "Αναστάσεις", εγκατάσταση με βιντεοπροβολές και ζωγραφικές επεμβάσεις σε παλιές υπερμεγέθεις φωτογραφίες. Τι έκπληξη! Μέσα στην στατικότητα της φωτογραφίας υπάρχει μία ελάχιστη κίνηση. Στον διάδρομο προς την αίθουσα με τα "αντικείμενα - καταστάσεις" υπάρχουν τα αυτοβιογραφικά κείμενα εικονογραφημένα με ζωγραφικούς πίνακες απο τον καλλιτέχνη.

In the area where the "Objects-Situations" are exhibited. 3D creations... 

Mom look at these slabs! 

We will certainly visit again the museum next summer. Each year the exhibit in one of the areas of the museum will be replaced by another work from a different period of Tsoclis's development, thus ensuring continuity of the museum's character and also maintaining visitors' interest.

Στην αίθουσα με τα "Αντικείμενα - Καταστάσεις". Τρισδιάστατα έργα ... 

Μαμά κοίτα αυτές τις πλάκες!

Σίγουρα θα ξαναπάμε και το επόμενο καλοκαίρι, κάθε χρόνο μία από τις αίθουσες φιλοξενεί έργα και από μία άλλη περίοδο της πορείας του Τσόκλη έτσι ώστε να υπάρχει πάντα μία συνέχεια του μουσειακού χαρακτήρα αλλά και να διατηρεί το ενδιαφέρον του επισκέπτη.

 Of course we couldn't leave Kampos without tasting one of the amazing spoon sweets and having a glass of cool water in the traditional cafe of the village!

This sweet quince was exactly what we needed, wishing to visit again Kampos next year!

Φυσικά δεν θα φεύγαμε έτσι από τον Κάμπο δίχως να δοκιμάσουμε ένα από τα καταπληκτικά γλυκά του κουταλιού και να δροσιστούμε στο παραδοσιακό καφενείο του χωριού.

Το γλυκό κυδώνι ήταν ότι έπρεπε, και του χρόνου!